Lake Taupo en zijn ruige omgeving
Door: Math en Jacqueline
Blijf op de hoogte en volg Jacqueline
26 Februari 2011 | Nieuw Zeeland, Wellington
Vanmorgen, 23 februari zijn we in de regen van de camping in Napier vertrokken en richting Lake Taupo gereden. Onderweg wilden we stoppen bij de Hot Springs van Tawawera, maar helaas niet gevonden. Op onze reis verder zouden we nog andere tegenkomen. Wel hebben we op deze route weer een hele mooie en hoge waterval gezien bij Waipunga.
Bij aankomst in Taupo zijn we eerst zuidwaarts langs het meer richting Turangi gereden. We wilden op deze weg de Echo Cliffs gaan bekijken maar ook hiervoor vonden wij geen aanwijzigingen. Vanwege het aankomende slechte weer besloten we terug te keren naar Taupo. Opeens remde Math omdat hij een bord met de tekst Echo Cliffs zag staan. Het was op een plek waar we niet mochten stoppen en zelfs niet konden uitstappen. Behalve Math die het wel deed. De Echo Cliffs is een beschermde rotsformatie. Er werd verzocht deze niet te beklimmen. Wat we dan ook maar niet hebben gedaan :).
Terug in Taupo hebben wij In de loop van de middag het spannende programma voor morgen uitgestippeld en geboekt.
Het weer was goed echter boven de drie actieve vulkanen, Tongariro, de Ngauruhoe en de ruapeha 2590 m. de hoogste berg van het Noorder Eiland, hangt veel bewolking. We hadden om 10.00 uur een 60 minuten vlucht boven Lake Taupo en de drie vulkanen geboekt met een watervliegtuig. De vlucht kon op dat moment wel doorgaan maar de vulkanen zouden we niet te zien krijgen. We spraken af rond de middag nog eens langs te komen om de situatie te bespreken.
We zijn in plaats daarvan de Maori rock carvings gaan bekijken. Levensgrote in steen uitgehakte figuren en symbolen die hier overigens pas sinds kort zijn aangebracht. (1980) Deze moeten herinneren aan de aankomst van de Maori’s in deze streek. De enige manier om deze bezienswaardigheid te zien is met de boot, wij kozen voor het stoombootje van Ernest Kemp.
Bij terug komst was de bewolking nog steeds niet opgetrokken en werd de wachttijd voor de vlucht met het watervliegtuigje weer verlengd. Een nieuwe afspraak werd gemaakt, als de bewolking in de loop van de dag zou optrekken belt de piloot ons.
We namen ons woninkje mee en reisden even boven Taupo naar de Huka Falls. Waikato River, NZlands langste rivier. Op deze plek wordt het ice blue kleurige water van de 100m brede en 4 meter diepe rivier door een nauwe granieten kloof gestuwd die maar 15 meter breed en 10 meter diep is en barst naar buiten in een schuimende waterval die 11 meter naar beneden stort. Een prachtig aangezicht en inderdaad ice blue kleurig water waar je uren naar zou kunnen kijken.
Tja, de dag liep langzaam teneinde en helaas hadden we geen telefoontje ontvangen van de piloot. We zijn zelf terug gegaan omdat we onze reis richting Rotorua wilden voortzetten. Het was niet voor ons weggelegd deze vlucht, heel jammer. Maar niet getreurd we hebben een foto van Math voor het vliegtuigje waar we bijna in zaten. :) Op naar de volgende bezienswaardigheden. We reizen namelijk de Thermal Explorer Tourist Route waar nog veel meer te zien was. (en ruiken :))
De Craters of the Moon, hier wandel je door een landschap met grote en kleine kraters. Deze lijken op een begroeid maanlandschap. Overal om je heen zag je uit kraters en groene struikgewas waterdamp opstijgen. Verder hoor je het borrelen onder de grond. In sommige kraters kwam de modder op en…het rook naar zwavel. Heel apart om te zien en vooral om te ruiken…..
De Waitapu Thermal Area, waar wij een grote mud pool hebben gezien. Het lijkt op een vijver waar cement in zit en aan de kook is gebracht. Je begint langzaam te wennen aan de zwavelgeur!! Tenminste als je van rotte eieren houd…:):)
The blue Lake, hier hebben we een overnachting gezocht en zijn van hieruit naar de Burried Village in Te Wairoa geweest. In 1886 barstte de vulkaan Tarawera uit en werd het dorp bedolven onder een enorm dikke laag modder die nu nog te zien is in de opgegraven huisjes. Waarmee men in de dertiger jaren is begonnen. In het (openlucht) museum krijgt men door de goed opgezette verhalen, foto’s en opgravingresultaten een aangrijpende indruk wat hier destijds is gebeurd.
Na de middag zijn we een heerlijke wandeling gaan maken in de “Redwoods” van Whakarewarewa (ff oefenen!). Het was er heerlijk koel en rustig. In het bos staan ‘de rode bomen’ geïmporteerd in 1901 uit Californië. In deze korte tijd zie je dat hier reuze dikke en hoge rode bomen van ruim 60 meter staan met een doorsnede van tegen de 2 meter.
In de avond zijn we naar een culturele Maori avond geweest. Tamaki Maori Village een Maori dorp met een Whare Nui (gemeenschapshuis), kleine woningen en voorraadruimten. Men combineert er een voorstelling van zang en dans met een hangi. Dit is een maaltijd die traditioneel bereid wordt in een aarden oven, waarin groenten en vlees op hete stenen worden gaar gestoomd.
Voordat men dit dorp mag betreden vindt er een ritueel plaats. Als groep dien je een
“chief”, groepsleider aan te wijzen. Jaja..wie was dit? Math off course.
Gastvrijheid is essentieel in de maori-cultuur. Je wordt op tradionele wijze verwelkomt door een krijger die doet of hij je aanvalt en als uitdaging een tak neerlegt. De gekozen “chief” van de groep pakt de tak op om te laten zien dat het om een vriendschappelijk bezoek gaat. Het was een heel gezellige avond met mooie voorstellingen. Het eten was heerlijk. Omdat het op traditionele wijze bereid was smaakte het hier en daar een beetje naar brand. Deze avond hadden we niet willen missen.
Nu zitten we 26 februari, aan het Tikitapu meer (blue lake). Te genieten van ons ontbijtje en het bijschrijven van onze reisverslagen. Vanmiddag zullen we doorreizen naar Papamoa Beach aan de Pacific Ocean waar we morgen met Butlers een avontuur met de dolfijnen zullen beleven. Tenminste als ze komen opdagen. :) Maar hierover meer in ons volgende reisverslag.
Bij aankomst in Taupo zijn we eerst zuidwaarts langs het meer richting Turangi gereden. We wilden op deze weg de Echo Cliffs gaan bekijken maar ook hiervoor vonden wij geen aanwijzigingen. Vanwege het aankomende slechte weer besloten we terug te keren naar Taupo. Opeens remde Math omdat hij een bord met de tekst Echo Cliffs zag staan. Het was op een plek waar we niet mochten stoppen en zelfs niet konden uitstappen. Behalve Math die het wel deed. De Echo Cliffs is een beschermde rotsformatie. Er werd verzocht deze niet te beklimmen. Wat we dan ook maar niet hebben gedaan :).
Terug in Taupo hebben wij In de loop van de middag het spannende programma voor morgen uitgestippeld en geboekt.
Het weer was goed echter boven de drie actieve vulkanen, Tongariro, de Ngauruhoe en de ruapeha 2590 m. de hoogste berg van het Noorder Eiland, hangt veel bewolking. We hadden om 10.00 uur een 60 minuten vlucht boven Lake Taupo en de drie vulkanen geboekt met een watervliegtuig. De vlucht kon op dat moment wel doorgaan maar de vulkanen zouden we niet te zien krijgen. We spraken af rond de middag nog eens langs te komen om de situatie te bespreken.
We zijn in plaats daarvan de Maori rock carvings gaan bekijken. Levensgrote in steen uitgehakte figuren en symbolen die hier overigens pas sinds kort zijn aangebracht. (1980) Deze moeten herinneren aan de aankomst van de Maori’s in deze streek. De enige manier om deze bezienswaardigheid te zien is met de boot, wij kozen voor het stoombootje van Ernest Kemp.
Bij terug komst was de bewolking nog steeds niet opgetrokken en werd de wachttijd voor de vlucht met het watervliegtuigje weer verlengd. Een nieuwe afspraak werd gemaakt, als de bewolking in de loop van de dag zou optrekken belt de piloot ons.
We namen ons woninkje mee en reisden even boven Taupo naar de Huka Falls. Waikato River, NZlands langste rivier. Op deze plek wordt het ice blue kleurige water van de 100m brede en 4 meter diepe rivier door een nauwe granieten kloof gestuwd die maar 15 meter breed en 10 meter diep is en barst naar buiten in een schuimende waterval die 11 meter naar beneden stort. Een prachtig aangezicht en inderdaad ice blue kleurig water waar je uren naar zou kunnen kijken.
Tja, de dag liep langzaam teneinde en helaas hadden we geen telefoontje ontvangen van de piloot. We zijn zelf terug gegaan omdat we onze reis richting Rotorua wilden voortzetten. Het was niet voor ons weggelegd deze vlucht, heel jammer. Maar niet getreurd we hebben een foto van Math voor het vliegtuigje waar we bijna in zaten. :) Op naar de volgende bezienswaardigheden. We reizen namelijk de Thermal Explorer Tourist Route waar nog veel meer te zien was. (en ruiken :))
De Craters of the Moon, hier wandel je door een landschap met grote en kleine kraters. Deze lijken op een begroeid maanlandschap. Overal om je heen zag je uit kraters en groene struikgewas waterdamp opstijgen. Verder hoor je het borrelen onder de grond. In sommige kraters kwam de modder op en…het rook naar zwavel. Heel apart om te zien en vooral om te ruiken…..
De Waitapu Thermal Area, waar wij een grote mud pool hebben gezien. Het lijkt op een vijver waar cement in zit en aan de kook is gebracht. Je begint langzaam te wennen aan de zwavelgeur!! Tenminste als je van rotte eieren houd…:):)
The blue Lake, hier hebben we een overnachting gezocht en zijn van hieruit naar de Burried Village in Te Wairoa geweest. In 1886 barstte de vulkaan Tarawera uit en werd het dorp bedolven onder een enorm dikke laag modder die nu nog te zien is in de opgegraven huisjes. Waarmee men in de dertiger jaren is begonnen. In het (openlucht) museum krijgt men door de goed opgezette verhalen, foto’s en opgravingresultaten een aangrijpende indruk wat hier destijds is gebeurd.
Na de middag zijn we een heerlijke wandeling gaan maken in de “Redwoods” van Whakarewarewa (ff oefenen!). Het was er heerlijk koel en rustig. In het bos staan ‘de rode bomen’ geïmporteerd in 1901 uit Californië. In deze korte tijd zie je dat hier reuze dikke en hoge rode bomen van ruim 60 meter staan met een doorsnede van tegen de 2 meter.
In de avond zijn we naar een culturele Maori avond geweest. Tamaki Maori Village een Maori dorp met een Whare Nui (gemeenschapshuis), kleine woningen en voorraadruimten. Men combineert er een voorstelling van zang en dans met een hangi. Dit is een maaltijd die traditioneel bereid wordt in een aarden oven, waarin groenten en vlees op hete stenen worden gaar gestoomd.
Voordat men dit dorp mag betreden vindt er een ritueel plaats. Als groep dien je een
“chief”, groepsleider aan te wijzen. Jaja..wie was dit? Math off course.
Gastvrijheid is essentieel in de maori-cultuur. Je wordt op tradionele wijze verwelkomt door een krijger die doet of hij je aanvalt en als uitdaging een tak neerlegt. De gekozen “chief” van de groep pakt de tak op om te laten zien dat het om een vriendschappelijk bezoek gaat. Het was een heel gezellige avond met mooie voorstellingen. Het eten was heerlijk. Omdat het op traditionele wijze bereid was smaakte het hier en daar een beetje naar brand. Deze avond hadden we niet willen missen.
Nu zitten we 26 februari, aan het Tikitapu meer (blue lake). Te genieten van ons ontbijtje en het bijschrijven van onze reisverslagen. Vanmiddag zullen we doorreizen naar Papamoa Beach aan de Pacific Ocean waar we morgen met Butlers een avontuur met de dolfijnen zullen beleven. Tenminste als ze komen opdagen. :) Maar hierover meer in ons volgende reisverslag.
-
26 Februari 2011 - 11:43
Gert:
Het blijft leuk om jullie avonturen te volgen. Ik kijk op de landkaart waar jullie zitten en zoek af en toe dingen op Internet. Weet straks meer van Nieuw Zeeland dan van Nederland... ( zal wel meevallen) Heeft Math gedanst met de Maori-mannen? Die tattoo zal hem mooi staan bij dat survivalshirt. -
26 Februari 2011 - 13:02
Jan En Monique:
Hallo Math en Jacqueline,
Het zou me niet verbazen als jullie samen met André en Jozette op de boot zouden zitten. Jullie reizen nu vlak bij elkaar. Grappig om allebei de verhalen samen te volgen. Alsof het een race is, maar het woord racen kennen jullie volgens mij niet meer. Is maar goed ook. Geniet en laat je betoveren door de dolfijnen.
Groetjes -
26 Februari 2011 - 14:54
Mam En Alex:
Hoi Jacqueine en Math
Wat is dit allemaal mooi om die reis zo met jullie te volgen. De prachtige foto''s
Dit is werkelijk een vacantie voor jullie
om nooit meer te vergeten. -
27 Februari 2011 - 06:44
Lia:
Wat een avonturen die jullie beleven. Leuk om zo meer te lezen. Wij hebben nu 3 weken meer dan 36 graden en mischien regen op de zondag dat jullie hier zijn. Nou ze zeggen zo iets al voor weken dus, mischien niet waar. Vanmorgen heeft Bill op onze ochtend wandeling ook met dolfijnen gezwommen. Ik hoop dat het voor jullie ook leuk afloopt met de dolfijnen. Lieve groetjes en veel plezier!! -
27 Februari 2011 - 08:02
Thea En Theo:
Wat fijn om samen met jullie die reis te volgen, het verslag is zo mooi, alsof je een boek leest. Het is samen met de mooie foto's net alsof je meegaat.
hebben jullie ook neusje gedaan als welkom? Zo''n welkom hebben we op de tv gezien. wat jammer dat je de vulkanen niet gezien hebt, maar ja dat doet het weer met je , dat kun je niet programmeren. Ook de watervallen zijn indrukwekkend, Math heb je al onder het koele water gestaan,haha. De culturele Maori avond zul je nooit meer vergeten, dat zijn de mooiste momenten in een andere cultuur. Geniet ze, de tijd gaat vlug.
We hebben al eerder gereageerd maar vergeten de naam erbij te zetten
Veel groetjes -
27 Februari 2011 - 10:09
Jeanny En Joep:
Wat een prachtige foto's weer bij dit verslag van jullie reis...
Jammer dat de vlucht in het watervliegtuig niet doorging, je ziet wel, je kunt een reis plannen, maar de natuurverschijnselen laten zich niet plannen
Reageren nu pas omdat we het weekend in A'dam zijn geweest, bij Danique en Laurens, jullie krijgen de hartelijke groeten!
Heeeel veel plezier nog!! -
28 Februari 2011 - 10:21
Vief:
Hee Math en Jacqueline,
Ik ben erg onder de inderuk van jullie verhalen en vooral ook de prachtige foto's! Geniet er nog van daar, jullie hebben nog ff...!
Ik zal de komende dagen ff wat minder reageren, donderdag wordt Marc geholpen.... spannend dus.
Veel groetjes en tot gauw!
Vief
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
